Polskie Siły Zbrojne w Rosji Sowieckiej
Dowódcą organizowanej armii został mianowany przez Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego - gen. Władysław Anders, przebywający od września 1939 roku w więzieniach sowieckich. Zwolniony 4 sierpnia 1941 r. z Łubianki w Moskwie udał się w okolice Kujbyszewa, które władze sowieckie wyznaczyły jako miejsce postoju wojska polskiego.
Tam, jak i w kilku innych miejscach na obszarze ZSRS, utworzone zostały punkty werbunkowe dla ochotników, przybywających do wojska polskiego.
22 sierpnia gen. Anders wydał rozkaz do obywateli polskich znajdujących się na terytorium ZSRS, wzywający do zgłaszania się pod sztandary Orła Białego.
Od września tłumy zwalnianych Polaków przybywały do punktów werbunkowych i do siedziby Sztabu w Buzułuku. Przebywali nieraz tysiące kilometrów, z najodleglejszych łagrów, więzień i miejsc zesłania, żeby stać się żołnierzami polskimi.