Lwów - zabytki

Lwów, Kaplica Boimów

Kaplica Boimów

Położona przy Katedrze Łacińskiej, na terenie gdzie niegdyś znajdował się cmentarz. Pełna nazwa to kaplica Trójcy Świętej i Męki Pańskiej. Pełni ona funkcję mauzoleum rodzinnego. Została wzniesiona przez kupca i rajcę miejskiego Jerzego Boima, pochodzącego z Transylwanii sekretarza króla Stefana Batorego. Rodzina Boimów zajmowała się we Lwowie handlem. W mauzoleum spoczęło 14 przedstawicieli tego rodu.

Budowla została wzniesiona w latach 1609-1611 według projektu Andrzeja Bremera. Pierwotnie wolnostojąca, na planie kwadratu zwieńczona kopułą kasetonową z figurą Chrystusa Frasobliwego na szczycie. Kaplicę wyróżnia niezwykle bogata dekoracja rzeźbiarska autorstwa dwóch wrocławskich mistrzów, Johanna Scholza i Hansa Pfistera. Wnętrze zdobią portrety członków rodziny, epitafia i przedstawienia czterech proroków, natomiast na zewnątrz znajdują się płaskorzeźby przedstawiające sceny męki Chrystusa i świętego Jerzego oraz portrety fundatorów – Jerzego Boima i jego żony. Stylistycznie kaplica reprezentuje późny renesans i stanowi doskonały przykład sztuki mieszczańskiej.

Obecnie kaplica stanowi oddział Lwowskiej Galerii Sztuki.

Lwów, Cmentarz Orląt

 

 

 

 

 

Cmentarz Orląt

Właściwa, pełna nazwa to Cmentarz Obrońców Lwowa. Jest to część Cmentarza Łyczakowskiego. Znajdują się na nim groby osób poległych w czasie bitwy o Lwów i Małopolskę Wschodnią w latach 1918-1920. Często nazywany jest Cmentarzem Orląt ponieważ niemal 3000 spoczywających tam żołnierzy stanowią Orlęta Lwowskie, czyli młodzież szkół średnich, studenci i inteligencja.

W trakcie walk o Lwów zmarłych chowano w różnych prowizorycznych miejscach. Staraniem władz miasta i rodzin poległych ogłoszono konkurs na mauzoleum obrońców Lwowa. Wygrał go jeden z uczestników walk, Rudolf Indruch. Głównymi elementami cmentarza są: kaplica, katakumby i Pomnik Chwały. Kaplica ma kształt rotundy, znajduje się na wzniesieniu. Poniżej znajdują się katakumby.

Co ciekawe, o Lwów walczyło aż siedemnastu amerykańskich lotników tworząc 7 Eskadrę Myśliwską. Trzech z nich poległo i zostało pochowanych na Cmentarzu Orląt. W 1925 r. Polonia z Chicago ufundowała pomnik poświęcony ich pamięci.

Gdy w Warszawie miał stanąć Grób Nieznanego Żołnierza zdecydowano żeby złożyć w nim szczątki losowo wybranego żołnierza. Los padł na niezidentyfikowanego szeregowca złożonego właśnie na Cmentarzu Orląt. W 1925 r. zwłoki uroczyście przewieziono do stolicy.

Lwów, Cerkiew Wołoska, wieża Korniakta

 

 

Cerkiew Wołoska

Pełna nazwa brzmi Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej, potocznie nazywana Wołoską. Świątynia została zbudowana w latach 1591-1629 w miejscu dawnego kościoła gotyckiego, który spłonął w 1527 r. Pierwsza odbudowywana świątynia również spłonęła w 1571 r.

Cerkiew utrzymana jest w stylu renesansowym i łączy wpływy włoskie, polskie i bizantyjskie. Pierwotny układ architektoniczny z trzema kopułami na jednej osi był naśladowany w wielu późniejszych realizacjach. W prezbiterium cerkwi znajduje się ołtarz główny autorstwa Michała Filewicza i Franciszka Olędzkiego. Na ikonostasie umieszczono cenne ikony z pierwszej połowy XVII w.

W skład zespołu oprócz cerkwi właściwej wchodzi również dzwonnica, nazywana wieżą Korniakta zbudowana w latach 1573-1580 oraz kaplica Trzech Świętych - Jana Chryzostoma, Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu wzniesiona w latach 1578-1590. Obecnie jest użytkowana przez Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny. 

Lwów, Teatr Wielki

 

 

Teatr Wielki

Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej w okresie międzywojennym nazywany był Teatrem Wielkim. Znajduje się w centrum Lwowa i zamyka ważną oś bulwarową - prospekt Swobody.

W 1895 r. magistrat lwowski ogłosił konkurs na projekt teatru. Spośród trzech nadesłanych prac zwyciężył eklektyczny projekt autorstwa dyrektora lwowskiej Szkoły Przemysłowej, prof. Zygmunta Gorgolewskiego. Budowa trwała od 1897 do 1900 r. i Gorgolewski osobiście nią kierował.

Uroczyste otwarcie odbyło się 4 października 1900 r., byli na nim obecni m.in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Paderewski, Henryk Siemiradzki. Wystawiono wówczas widowisko poetycko-choreograficzne Baśń nocy świętojańskiej, operę Władysława Żeleńskiego Janek oraz komedię Aleksandra Fredry Odludki. Widownia mieści 1200 widzów.