Artyści
Stanisław Wyspiański (1869-1907) - mieszkał przez całe życie w Krakowie. Jeden z głównych przedstawicieli Młodej Polski. Był niezwykle wszechstronnym artystą, pisał dramaty, wiersze, projektował meble i witraże, a także malował. Jego najbardziej znanym dziełem jest dramat symboliczny “Wesele” wystawiony po raz pierwszy w 1901 r. Jego obrazy charakteryzują się płaską plamą barwną obwiedzioną wyrazistym konturem. Tematem, który podejmował najczęściej były jego dzieci. Dążył do uchwycenia ich w naturalnych pozach, często śpiące lub podczas karmienia.
Józef Mehoffer (1869-1946) - malarz, grafik, projektant m.in. witraży, scenografii teatralnych, plakatów. Jego rodzina przeniosła się z Austrii na tereny Galicji na początku XIX w. W jego twórczości można zauważyć inspiracje secesją wiedeńską i średniowiecznymi witrażami. Nierzadko posługiwał się motywami ludowymi, symbolizmem. Studiował wraz z Wyspiańskim w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Obaj jako studenci odznaczający się talentem realizowali projekt polichromii Jana Matejki (dyrektora szkoły) w kościele Mariackim w Krakowie.
Teodor Axentowicz (1859-1958) - polski malarz, rysownik i grafik ormiańskiego pochodzenia. Studiując w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i Paryżu, pracował jako ilustrator czasopism, jak również wiele podróżował kształcąc swój warsztat. W 1897 r. założył szkołę malarstwa dla kobiet, a w 1910 r. został dyrektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Zasłynął jako wybitny portrecista, zwłaszcza pięknych kobiet, oraz malarz scen rodzajowych, w tym zwyczajów huculskich. Podejmował również tematy związane z historią Ormian, np. "Ormianie w Polsce" i "Chrzest Armenii".
Julian Fałat (1853-1929) - był malarzem, szczególnie zasłynął swymi pejzażami w stylu impresjonistycznym, wykonanymi przeważnie akwarelą. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Wykształcenie artystyczne zdobył bez wsparcia finansowego rodziny, przez co zmuszony był czasem przerywać naukę. Pracował wówczas m.in. jako rysownik na wykopaliskach archeologicznych na Ukrainie, wykonywał ilustracje do magazynów. Wyjechał do Rzymu, następnie do Hiszpanii i stamtąd wyruszył na wyprawę dookoła świata. Po powrocie pracował na dworze Wilhelma II w Berlinie. W 1895 r. został rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.