Helena Paderewska
Igancy Paderewski miał u boku wyjatkową kobietę, która jako żona przez długie lata wspierała karierę muzyczną i polityczną męża, była także bardzo oddana sprawom Polski.
Helena urodziła się w Warszawie w 1856 r. była córką Władysława Rosena oficera armii carskiej i Greczynki. W 1899 r. po rozpadzie jej pierwszego małżeństwa wyszła za Ignacego Paderewskiego, którego znała od wielu lat i opiekowała sie jego niepełnosprawnym synem. Razem osiedlili się w nowo nabytej rezedencji Riond-Bosson koło Morges, na północnym brzegu Jeziora Genewskiego w Szwajcarii. Ta posiadłość była ich domem rodzinnym, choć przebywali tu kilka mięsięcy w roku pomiędzy koncertami i działalnością polityczno-społeczną.
Helena była wierną towarzyszką Paderewskeigo, zawsze i wszedzie towarzyszyła mężowi troszcząc się o jego zdrowie, i skutecznie wspierała jego działalność. Miała ciekawe zainteresowania społeczne, kochała przyrodę i zwierzęta.W Riond-Bosson hodowała rasowe kury, za co otrzymała ponad trzysta nagród szwajcarskich oraz zagranicznych. Ta pasja przyczyniła się do zorganizowania kursów drobiarskich dla Polek. W Polsce Helena Paderewska ufundowała szkołę hodowli drobiu i gospodarstwa domowego, którą później przekazała na własność Centralnemu Towarzystwu Rolniczemu w Warszawie.
Pomagała ubogim artystom przez promocję i sprzedaż wykonanych przez nich polskich lalek. Była inicjatorką powstania Polskiego Białego Krzyża organizacji niosącej pomoc ofiarom wojny poprzez werbowanie ochotniczek do służby pielęgniarskiej, ich szkolenie oraz szerzenie oświaty. Organizacja ta powstala 2 lutego 1918 r. w USA, podczas wspierania przez Paderewskich tzw. Błękitnej Armii stworzonej z Polaków, ochotnikow mieszkających w Stanach Zjednoczonych.
Helena Paderewska zmarła 1934 r. w Szwajcarii.