Dzieciństwo i lata szkolne

Dom w Jurczycach

Dworek Hallerów w Jurczycach, 1938 r.

ANK, Spuścizna Anny Haller, sygn. AH 51/25.

Haller z rodzenstwem

Józef Haller z rodzeństwem. Dzieci zostały opisane na fotografii w kolejności wg wieku, Józef Haller prawdopodobnie pierwszy od lewej.

ANK, Spuścizna Anny Haller, sygn. AH 53/2.

Józef Haller von Hallenburg urodził się 13 sierpnia 1873 roku w Jurczycach pod Krakowem. Dzieciństwo spędził na zabawie z wiejskimi dziećmi. Wychowany był w duchu patriotycznym i religijnym. Duży wpływ na to miała atmosfera w domu, a szczególnie starszy brat, który rozbudził w Józefie zainteresowanie dziełami polskich wieszczów. Józef Haller marzył o odrodzonej  Rzeczypospolitej w granicach przedrozbiorowych. Ojciec Józefa był uczestnikiem powstania styczniowego i twierdził, że klęski w walkach o niepodległość spowodowane były brakiem odpowiednio wyszkolonych kadr oficerskich. Słowa ojca miały wpływ na decyzję Józefa o wyborze kariery wojskowej. W 1882 roku rodzina Hallerów przenosi się do Lwowa. Początkowo Józek uczęszczał tam do niemieckiej szkoły powszechnej. Następnie rozpoczyna naukę w Niższej Szkole Realnej w Koszycach, a potem w elitarnej Wyższej Szkole Realnej w Hranicach, gdzie uczęszczali również arcyksiążęta austriaccy. Był nie tylko studentem, ale też pełnił funkcję instruktora nauki o broni i strzelaniu. W wolnych chwilach zapoznaje się bliżej z utworami Mickiewicza, z których czerpał najważniejsze przesłania a przede wszystkim wiarę w lepszą przyszłość i we we własne siły oraz bezinteresowną miłość do Ojczyzny. I tym wartościom pozostał wierny przez całe swoje życie. Gdy zabroniono mu czytania polskich książek, na znak protestu zrezygnował z funkcji instruktora.  W roku 1892 rozpoczął ostatni etap nauki w Akademii Technicznej w Wiedniu na oddziale artylerii. Zdobył tam solidną wiedzę wojskową, wykazując się odwagą cywilną, stanowczością i wrażliwością na poszanowanie praworządności.

 

Dzieciństwo i lata szkolne