Warszawa - zabytki

Warszawa, Zamek Królewski

W XIII w. w miejscu dzisiejszego Zamku Królewskiego stał gród pełniący funkcję strażnicy. W XIV w. wprowadzono zabudowę ceglaną i przekształcono gród w zamek, który stał się siedzibą książąt mazowieckich. W 1526 r., po bezpotomnej śmierci ostatniego lennika mazowieckiego, dzielnica warszawska została włączona do Królestwa Polskiego. Król Zygmunt I Stary będąc właścicielem zamku rezydował w nim przez kilka miesięcy. Obradował też w nim sejm walny, a po śmierci króla, przeniosła się tam wdowa, królowa Bona wraz z córkami. Rezydowali w nim kolejni władcy: Zygmunt August, Anna Jagiellonka, a po jej śmierci Zygmunt III Waza. Gdy w 1598 r. Zygmunt III przeniósł stolicę do Warszawy, zdecydował o rozbudowie zamku.

W okresie międzywojennym zamek pełnił funkcję rezydencji prezydenta. Niestety, w czasie II wojny światowej wojska niemieckie zrabowały i spaliły zamek, a w 1944 r. Hitler rozkazał budynek wysadzić. W okresie powojennym udało się zamek odbudować i w 1984 r. został on otwarty dla publiczności. Obecnie znajduje się w nim muzeum.

Warszawa, Pałac w Wilanowie

Pałac w Wilanowie został zbudowany w latach 1681-1696 dla króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery. Ten barokowy budynek zaprojektował Augustyn Locci, boczne skrzydła dodano w latach 1723-1729. Wyjątkowa architektura pałacu łączy w sobie sztukę europejską ze staropolską tradycją zabudowy. Zdobienia malarskie i rzeźbiarskie nawiązują do antycznej symboliki, przedstawiają gloryfikację sukcesów militarnych króla i apoteozę Sobieskich. Zabudowania i otaczające je ogrody bardzo dobrze się zachowały. W 1799 r. pałac przeszedł w posiadanie Stanisława Kostki Potockiego. Z jego inicjatywy w 1805 r. w części pałacu powstało jedno z pierwszych publicznych muzeów w Polsce. Obecnie w pałacu znajduje się Muzeum Pałacu Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie.

Warszawa, Grób Nieznanego Żołnierza

Grób Nieznanego Żołnierza na placu marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie powstał w 1925 r. by uczcić pamięć osób poległych w walce o niepodległość ojczyzny. Autorem projektu pomnika był rzeźbiarz Stanisław K. Ostrowski. W grobie znajdują się szczątki bezimiennego żołnierza, sprowadzone podczas specjalnej ceremonii z Cmentarza Obrońców Lwowa. Nekropolię tę wybrano drogą losowania spośród kilkunastu innych propozycji. We Lwowie wydobyto z ziemi trzy trumny, ekshumowano zwłoki trzech losowo wybranych żołnierzy – okazali się nimi bezimienni: kapral, sierżant i około 14-letni ochotnik. To właśnie szczątki tego ostatniego, kilkunastoletniego chłopca bez stopnia wojskowego spoczęły w grobie Nienznanego Żołnierza w Warszawie.

W czasie II wojny światowej pomnik wysadzono, jednak już w 1946 r. został odbudowany i odsłonięty. Przy grobie płonie wieczny znicz i nieustannie służbę pełni warta honorowa z Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego.