Rodzina prezydenta Mościckiego

Prezydent I. Mościcki z rodziną, po prawej na fotelu pierwsza dama, Michalina Mościcka.
Photo credit: www.newsweek.pl/polska

Drugi ślub prezydenta I. Mościckiego, 1933 r.
Photo credit: http://warszawa.wyborcza.pl

W 1892 r. Mościcki poślubił Michalinę Czyżewską. Ze względu na bliskie pokrewieństwo (Michalina była jego kuzynką), para młoda musiała najpierw poprosić o pozwolenie Stolicę Apostolską. O samej decyzji co do wybranki Mościcki pisał: "bliskie pokrewieństwo i bardzo młody wiek kuzynki miały duże znaczenie w moim wyborze. Dzięki bowiem tym warunkom obiecywałem sobie mieć większy wpływ przy dalszym wychowaniu mojej przyszłej małżonki. Pragnąłem ją jak najbardziej dostroić do mojej późniejszej działalności społecznej. A to, że była córką mojej ciotki, którą bardzo kochałem, wielkiej patriotki, dawało mi również pewną gwarancję powodzenia moich wychowawczych zamiarów."

Mościccy mieli pięcioro dzieci. Pierwsza córka zmarła we wczosnym dzieciństwie na koklusz. W 1894 r., w Londynie urodził się Michał, następnie w 1897 Helena. W Liège na świat przyszli jeszcze: w 1898 Józef Wiktor i w 1899 Franciszek Józef. Wszyscy synowie Mościckich byli oficerami rezerwy Wojska Polskiego. Dwaj najmłodsi zostali odznaczeni Krzyżem Walecznych.

Michalina, w latach 90. XIX wieku, prowadziła działalność konspiracyjną z mężem konstruując i przemycając bomby w zamachach na rosyjskie władze. We Fryburgu, gdzie Ignacy dostał stanowisko asystenta na uniwersytecie, postanowiła wyjść z cienia mężą i rozpocząć realizację własnych inicjatyw. Tam zaczęła więc organizować spotkania polskiej społeczności. Gdy, w 1912 roku, przenieśli się do Lwowa, zaangażowała się natomiast w walkę o równouprawnienie, współtworząc Ligę Kobiet Polskich - jedną z pierwszych organizacji feministycznych, której przewodniczyła w latach 1920-1924.

W 1918 r. wznowiła działalność konspiracyjną w Polskiej Organizacji Wojskowej ukrywając działaczy i będąc skarbniczką. Wprowadziła nawet córkę Helenę do Ochotniczej Legii Kobiet, która prowadziła walki zbrojne we Lwowie, mające na celu odbicie miasta z rąk ukraińskich.

Działalność społeczną Michalina kontynuowała także jako pierwsza dama. Angażowała się między innymi w walkę z handlem kobietami, w prezydenckiej rezydencji stworzyła ośrodek opieki nad dziećmi ubogimi i osieroconymi, utworzyła komitet społeczny pomocy ofiar powodzi gdy wielka powódź zalała Małopolskę w 1927 r. oraz została protektorką Organizacji Przysposobienia Kobiet do Obrony Kraju.

Zmarła 18 sierpnia 1932 r. z powodu choroby serca, która rozpoczęła się w 1930. Jesienią 1932 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na polu pracy społecznej.

Już rok po jej śmierci Mościcki ożenił się z sekretarką swojej zmarłej żony, Marią Dobrzańską, co wywołało ogromny skandal. Oprócz faktu, że minął zaledwie rok od śmierci kobiety z którą ówczesny prezydent spędził 41 lat, opinii publicznej nie spodobał się też fakt, że Maria była od niego młodsza aż o 29 lat oraz to, że była rozwódką. Maria zajmując miejsce Michaliny na stanowisku pierwszej damy, próbowała kontynuować działalność społeczną swojej poprzedniczki. Nie wychodziła jednak z własnymi inicjatywami a prasa i opinia publiczna nigdy nie obdarzyły jej taką sympatią jak Michalinę.